Australijska Quokka (2025) - 1 uncja - Srebrna moneta kolekcjonerska

Kangur quokka jest gatunkiem endemicznym dla południowo-zachodniego wybrzeża Australii, a także zamieszkuje powiązane wyspy Wyspa Rottnest a Łysa Wyspa. Żyje w wilgotnych i suchych drzewostanach sklerofilowych, lasach i wrzosowiskach. Jest przystosowany do picia słonej wody, więc na niektórych obszarach może przetrwać bez wody pitnej. Jest to jeden z najmniejszych gatunków kangurów, charakteryzujący się szeroką głową z małymi zakrzywionymi uszami i mocnym ogonem, który jest zwykle słabo owłosiony. Gatunek ten osiąga rozmiar zaledwie 40-54 cm, z ogonem mierzącym 24,5-31 cm i wagą poniżej 3,3 kg. Sierść jest dłuższa, gęsta i szorstka, a jej kolor jest brązowo-szary, jaśniejszy na brzuchu. Kangur żywi się pokarmem roślinnym, tj. trawami, liśćmi, sukulentami. Do trawienia wykorzystuje symbiotyczne bakterie w przewodzie pokarmowym, podobnie jak przeżuwacze.

Kangury są roślinożercami, najczęściej pasącymi się na trawach i ziołach. Mogą również jeść paprocie, pędy, liście i jagody. Nie stronią też od trujących roślin.

Trawa, którą jedzą, jest bardzo twarda, a jej żucie powoduje ścieranie zębów. Chociaż kangury mają cztery pary zębów trzonowych po każdej stronie, używane są tylko przednie. Jeśli się zużyją i wypadną, są zastępowane innymi. Czasami kangur dożywa zużycia ostatniej pary zębów. Wtedy umierają z głodu. Tylko kangur rdz awy ma zęby trzonowe przez całe życie.

W przeciwieństwie do owiec, bydła i innych łożyskowych roślinożerców, kangury wypasają trawę i zioła bardzo oszczędnie. Nigdy nie wypasają ich aż do korzeni, zapobiegając w ten sposób ich regeneracji.

Wszystkie kangury potrafią przeżuwać. Duży, umięśniony żołądek jest podzielony na kilka części i mieści dużo pokarmu, który jest trawiony przez mikroorganizmy.